Ochrona praw zwierząt
Upowszechnianie i ochrona praw zwierząt jest jedną z naczelnych naszych misji.
Stanowczo sprzeciwiamy się krzywdzeniu zwierząt i wspieramy działania ośrodków i schronisk dla zwierząt.
Ustawa o ochronie zwierząt
Ustawa o ochronie zwierząt obowiązuje już od 25 lat. Jest aktem prawnym, o którym mówiło się w ostatnich latach niezwykle często. W związku z jej nowelizacją odbyło się wiele burzliwych dyskusji i zapadało niewiele kompromisów.
Mimo tego jest dopasowana do aktualnych czasów dzięki wydawanym nowelizacjom. Ustawa określa, jaki powinien być stosunek ludzi do wykorzystywanych przez nich zwierząt. Opisuje, co należy robić, a co jest zakazane względem zwierząt w Polsce. Jako fundacja próbujemy wpłynąć na zaostrzenie zapisów tej najważniejszej dla nich ustawy.
Ustawa o ochronie zwierząt została uchwalona przez sejm 21 sierpnia 1997 r. Zastąpiła obowiązujące wtedy Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 22 marca 1928 r. Swoim zakresem obejmuje:
- ogólne zasady ochrony zwierząt;
- zasady transportu zwierząt domowych;
- zasady uśmiercania i uboju zwierząt;
- zasady wykorzystywania zwierząt do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych;
- zasady ochrony zwierząt wolno żyjących;
- kary za naruszenie przepisów ustawy.
Czym jest zwierzę według ustawy o ochronie zwierząt?
Ustawa reguluje sprawy związane z ochroną zwierząt w Polsce. Zgodnie z art. 1 ust. 1 „Zwierzę jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę”. Nie oznacza to jednak, że według ustawodawstwa zwierzę jest już podmiotem czy osobą. Kolejny ustęp mówi bowiem, że w kwestiach nieuregulowanych w tej ustawie należy stosować przepisy dotyczące rzeczy.
Co reguluje podstawowa ustawa?
Najogólniej mówiąc, ustawa reguluje to, w jaki sposób powinniśmy traktować zwierzęta kręgowe:
- domowe;
- gospodarskie;
- wykorzystywane do celów naukowych;
- używane do doświadczeń;
- trzymane w ogrodach zoologicznych;
- wolnożyjące;
- obce krajowej faunie.
Ustawa o ochronie zwierząt zmusza do ograniczania cierpienia fizycznego i psychicznego zadawanego zwierzętom przy wykorzystywaniu ich przez ludzi.
Co to oznacza w praktyce?
Głównym celem ustawy o ochronie zwierząt jest zobligowanie wszystkich ludzi do minimalizowania cierpienia, jakie mogą zadawać zwierzętom celowo lub nieświadomie. Nakazuje wszystkim ludziom humanitarne postępowanie ze zwierzętami, niezależnie od tego, czy chcą się nimi zaopiekować, wyszkolić je czy uśmiercić! Co istotne, nie musisz posiadać żadnego zwierzęcia, by dotyczyły cię przepisy tej ustawy. Opisuje bowiem ona szereg sytuacji, w których nakłada nakazy i zakazy na osoby, które nie są właścicielami zwierzaków.
Zabijanie zwierząt – wyjątki od zasady
Ustawa o ochronie zwierząt zabrania ich zabijania. Mówi o tym art. 6. Przewiduje on jednak wyjątki. Dotyczą one np. zabijania zwierząt w celu pozyskania mięsa, połowu ryb oraz uśmiercania zwierząt ze względu na zagrożenie dla ludzi. Właśnie w związku z wyjątkami określone zostały zasady uśmiercania zwierząt, o których mowa w art. 33 ustawy. Nakazują one ograniczanie do minimum cierpienia fizycznego i psychicznego w przypadkach zabijania zwierząt. Dodatkowo artykułem 34. ustawa wymaga pozbawienia świadomości zwierzęcia przed jego uśmierceniem. Ogłuszanie jest obowiązkowe zarówno w ubojniach, jak i w uboju domowym.
Znęcanie się nad zwierzętami – co nim jest?
Ustawa o ochronie zwierząt wprowadziła bezwzględny zakaz znęcania się nad zwierzętami, czyli zadawania albo świadomego dopuszczania do zadawania bólu lub cierpień. W art. 6 ust. 2 podanych jest kilkanaście przypadków uznanych przez ustawę za znęcanie. Są to m. in.:
- obcinanie uszu i ogonów, czyli tzw. popularne kopiowanie u psów;
- organizowanie walk zwierząt;
- transport żywych ryb;
- bicie po głowie, dolnej części brzucha i dolnych częściach kończyn;
- porzucanie zwierząt przez ich właściciela bądź osobę, która się nimi opiekuje;
- złośliwe straszenie lub drażnienie.
Obowiązek pomocy – dla kogo?
Pomaganie nieswojemu cierpiącemu zwierzęciu nie dotyczy tylko lekarzy weterynarii. Mało kto wie, że nie udzielenie pomocy zwierzakowi potrąconemu przez samochód, choćby przez wezwanie odpowiednich służb, jest karalne! Ustawa o ochronie zwierząt nakłada również obowiązek zareagowania w przypadku napotkania bezdomnych psów i kotów. Każdy powinien wtedy powiadomić najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub policję.